Bovennatuurlijk en paranormaal worden vaak door elkaar gebruikt. Toch zijn er verschillen, al is het alleen al gevoelsmatig.
Zo zullen we helderziendheid eerder omschrijven als een paranormale gave, dan als een bovennatuurlijke. Demonen, goden en engelen daarentegen, zijn bovennatuurlijke wezen. Paranormaal lijkt hier toch weer minder op zijn plek.
Maar waarom is dat? Waar komt deze gevoelsmatige scheiding vandaan?
Paranormaal en bovennatuurlijk; wat de woorden zelf zeggen
Laten we eens beginnen door beide woorden wat beter te bekijken.
Bovennatuurlijk spreekt redelijk voor zich. Het is iets dat het gewone en natuurlijke (althans, wat wij binnen ons huidige referentiekader als gewoon en natuurlijk bestempelen) overstijgt. Iets dat buiten die categorie van het gewone valt.
Paranormaal bestaat uit het Latijnse voorvoegsel “para” en daarna ook weer een verwijzing naar wat algemeen als gewoon wordt gezien: “normaal”.
Het voorvoegsel “para” betekent “in strijd met” of “tegen”. Denk aan een paraplu (tegen regen) of een parasol (tegen zon). In een iets mildere vorm kan het ook “naast” of “bij” betekenen. Oftewel: het paranormale is in strijd met wat we als normaal ervaren, maar bestaat er tegelijkertijd naast.
Beide woorden wijzen dus naar iets dat duidelijk buiten de normale wereld wordt geplaatst. Het wordt als het ware verbannen naar iets dat buiten “het gewone” valt.
Tegelijkertijd hebben het normale en het niet-normale elkaar nodig. Als Yin en Yang definiëren ze elkaar, geven ze elkaar betekenis. Zoals leven betekenis krijgt door de dood, krijgt “het normale” alleen een kader doordat het kan worden afgezet tegen “het paranormale”.
Maar genoeg over hoe paranormaal en bovennatuurlijk bij elkaar horen. Hoe onderscheiden ze zich van elkaar?
Het verschil tussen bovennatuurlijk en paranormaal
Er is veel gezegd en geschreven over het verschil tussen bovennatuurlijk en paranormaal. Juist omdat beiden zo dicht tegen elkaar aan liggen en bovendien verwijzen naar dingen die de mensheid al van oudsher boeien en intrigeren. Juist alles wat buiten ons kader van normaal valt, is intrigerend door dit anders zijn.
Hieronder zie je een voorbeeld van het onderscheid waar men vaak op uitkomt.
Een kwestie van perspectief
Hierboven wezen we er al op dat er alleen al gevoelsmatig een scheiding is tussen het bovennatuurlijke en het paranormale. Hoewel veel mensen, wanneer je ernaar vraagt, zullen zeggen dat ze hetzelfde zijn, is er een intuïtief verschil.
Zo heeft een medium in contact met gene zijde een paranormale gave, maar is de klopgeest waarmee zij communiceert een bovennatuurlijk wezen.
Een tweede scheiding, ligt dan ook bij de vraag waar het onverklaarbare van uitgaat. Heeft het een menselijke basis, een soort anker in wat wel normaal is?
Met andere woorden: manifesteert het bovennatuurlijke verschijnsel zich via iets natuurlijks?
Al het paranormale is bovennatuurlijk, maar…
Welke definitie je uiteindelijk ook volgt, we kunnen wel stellen dat:
Alles wat paranormaal is, is bovennatuurlijk. Maar niet alles wat bovennatuurlijk is, is paranormaal.
En laten we wel wezen: uiteindelijk gaat het bij deze verschijnselen nu juist om het feit dat ze moeilijk te definiëren of te vatten zijn. Doordat we ze niet goed begrijpen zijn ze boeiend. Doordat we er geen label op kunnen plakken, fascineren ze ons.
Wat is er dan allemaal bovennatuurlijk?
Letterlijk gezegd is alles wat het bovennatuurlijke overstijgt, bovennatuurlijk.
Het zijn de wezens die bestaan buiten de wereld die we kennen. Zoals engelen en demonen, maar ook goden, spoken en bosnimfen. Vampiers en weervolven zijn bovennatuurlijke wezens, maar we zullen ze niet snel paranormaal noemen.
Dus wat is er dan paranormaal?
Zoals we hierboven al bespraken, gaat het daarbij meer om verschijningen, of bepaalde gaven. Denk aan helderziendheid.
Iemand kan een paranormale ervaring hebben, zoals een bijna dood ervaring, waarbij hij of zij een glimp kan opvangen van die bovennatuurlijke wereld.
